ధనమంటే
ఇక్కడ ప్రాపంచిక సంపత్తి అని అర్థం కాదు. వాస్తవానికి పురాణేతిహాసా లు,
వేద వేదాంగాలు, ఉపనిషత్తుల్లో చెప్పబడి న దానిని అనుసరించి ధనం అంటే ధర్మ,
అర్థ, కామ, మోక్షాలనబడేవి నాలుగు రకా లు. వాటిని ఆర్జించడమనేది భగవంతుడు
మనకు విధించిన నియమాల్లో ప్రధానమైనది. మొదటగా వాటి పరమార్థం గురించి
తెలుసుకుందాం.ధర్మం: మనిషి ప్రాపం చిక ప్రలోభాలకు గురై పెడదారి పట్టకుండా
నిర్ణీతమైన వలయ రేఖలో చలింపజేసేది ధర్మ మార్గం.అర్థం: ఇహలోకంలో
చెల్లుబాటయ్యే ధనాన్ని, పరలోకాన చెల్లుబాటయ్యే ధనాన్ని ఇక్కడ మనం అర్థంగా
భావించవచ్చు.
కామం: కామం అంటే కేవలం స్త్రీ పురుష సంగమానికి దారితీసే లైంగిక కోరిక అనే అర్థం మాత్రమే కాదని ఇక్కడ మనం ప్రధానంగా గుర్తించాలి. పరమేష్టి మనకు విధించిన కర్తవ్యాన్ని నెరవేర్చడం ద్వారా భగవంతుని సంతృప్తి పరచాలనే కోరికను సదా కలిగియుండాలని దీని అసలైన భావం.మోక్షం: మోక్షమనేది మనను జనన మరణ చక్ర వ్యూహం నుండి విముక్తుడిని చేసే సాధ నమని గుర్తించాలి. మోక్షాన్ని సాధించడం ద్వారా మన ప్రారబ్ద కర్మను అనుసరించి మర ల మరల సంప్రాప్తమయ్యే రక్త మాంస నిర్మి తమైన ఈ దేహం మరోమారు జన్మకు నోచు కోరాదని, పాపపంకిలమైన ఈ దేహాన్ని మరో సారి మన జీవుడు ఆశ్రయించరాదని కోరుకో ని వారెవరూ ఉండరు. అయితే మోక్షాన్ని సా ధించడం ఎలా అన్నది ప్రతి వారికీ కలిగే స మాధానమే లేని సందేహం. కానీ మోక్షాన్ని ఎలా సాధించాలనే విషయం గ్రహించినట్లయి తే అది అందరికీ అందుబాటులో ఉండే అ త్యంత మధురమైన ఫలం. ఆ విషయాన్ని గ్రహించని వారికి ఎప్పటికీ అది అందని ద్రాక్షపండే అన్నది నిర్వివాదాంశం.
ఎప్పుడైతే మనం జనన మరణాలు అనేవి క లుగుతాయని, మనం చేసే పాప పుణ్యాలు వా టిని నియంత్రిస్తుంటాయని విశ్వసిస్తామో, అ ప్పుడు ఈ దేహం అశాశ్వతమైనదని, ఈ దేహా న్ని అంటి పెట్టుకొని ఉండే ప్రాపంచిక విష యాలు అశాశ్వతమైనవన్న సత్యాన్ని గ్రహించ గలుగుతాం. భగవంతుడు మనకు విధించిన ఆర్జన అనే ప్రముఖమైన కర్తవ్యాల్లో రెండవదై న ధనమన్నది కూడా అశాశ్వతమైనదే అని గ్ర హించ గలుగుతాం. అశాశ్వతమైన ధనం మన కేల అని అందర్నీ దాని పట్ల విముఖులను చేయ డం అనేది ఇక్కడ చర్చించడంలోని పరమార్థం కాదు. వాస్తవిక ధనమన్నది ఏమిటనేది అందరూ తెలుసుకోవాలనేదే మా అభిమతం. ప్రాపంచిక, పారమార్థిక ధనాలనేవి రెండు రకాలు.
మానవుడు పారమార్ధిక ధనాన్ని విస్మరించి ప్రాపంచిక ధనం గురించి ప్రతియొక మాన వుడు అహర్నిశలూ శ్రమిస్తుంటాడు. సాటి వా డితో సరిపోల్చుకుంటే తానెంత అధికుడనే అంశాన్ని ప్రధానంగా భావిస్తుంటాడు. ప్రాపం చిక ధనం ఎన్ని వందల వేల కోట్లు ఉన్నప్పటి కీ అవి మనదేశంలో మాత్రమే చెల్లుబాటు అ వుతుంది. కారణం ఏమైనప్పటికీ అదే మనం అమెరికానో లేదా దుబాయికో లేక సింగపూ రుకో వెళతామని అనుకోండి మన దేశంలో చెల్లుబాటయ్యే రూపాయి ఆయా దేశాల్లో చెల్లుబాటు అవుతాయా అని అడిగితే మన దేశంలో చెల్లుబాటయ్యే రూపాయి పరాయి దేశాల్లో చెల్లవని ప్రతి ఒక్కరూ అంగీకరించే వి షయం. అలాంటప్పుడు మనం ఆయా దేశా ల్లో చెల్లుబాటయ్యే డాలర్లనో లేక దీనార్లనో లే క డాలర్లు, యెన్లనో ఎక్స్చేంజి ద్వారా పొం ది నిశ్చింతగా ఆయా దేశాలను సందర్శిస్తాం.
మనకు ఎన్ని వందల కోట్లు ఉన్నప్పటికీ పరా యిదేశంలో అవి ఎలా చెల్లవో అదే విధంగా ఈ ధరిత్రిపై చెల్లుబాటయ్యే ప్రాపంచిక ధనం మనం ఎంతగా సం పాదించినప్పటికీ అది పరలోకంలో చెల్లదని ప్రతి ఒక్కరూ గమనించాల్సిన విష యం. మన దేశాన చెల్లుబాటయ్యే ధనం (రూ పాయి) పరాయి దేశాన చెల్లుబాటు కాదని గ్ర హించినప్పుడు పరాయి దేశపు ధనం కోసం ఎ లా ఎక్స్చేంజ్లను ఆశ్రయిస్తామో, అదే విధం గా ఇహలోకాన చెల్లుబాటయ్యే ధనం పరలో కాన చెల్లుబాటు కాదని గ్రహించినపుడు పర లోకాన చెల్లుబాటయ్యే పారమార్ధిక ధనం కో సం మనలోని జీవుడు వెంపర్లాడుతాడు. కానీ ఎప్పటికప్పుడు మనను ఆవహించియుం డే మాయ వల్ల జీవించి ఉన్నంత కాలం పార మార్ధిక ధనం కన్నా, అశాశ్వతమైన ప్రాపంచి క ధనం కోసమే అహర్నిశలూ పరితపిస్తాం.
ఈ క్రమంలోనే జీవుడు అశాశ్వతమైన దేహం ఉన్నంత కాలం ఇహలోక ధనార్జన కోసమే అహ ర్నిశలు పరితపించి పరమార్థిక ధనహీను డైనాడని గ్రహించిన అతని వారసులు అతడి మరణానం తరం దశదానాలు చేసి అతడికి ఉత్తమగతులు కల్పించాలని యథాశక్తి కృషి చే స్తారు. కానీ ఆ విధంగా వారసులు తన పితృ దేవులకు ఉత్తమ గతులు ప్రాప్తించాలని చేసే ప్రతీ చర్యా ఎటువం టివంటే మనం ఏదైనా ఊరికి వెళ్ళే క్రమంలో ఇంటి దగ్గర కట్టుకున్న సద్దిమూట వంటివి. సద్దిమూ ట ఎప్పటికీ నిరం తరంగా మన వెంట వస్తుందారాదు.
ఎక్కడికక్కడ మనం ఆహారాన్ని సమకూర్చుకోగలి గిన పుడు మనకు సద్దిమూట ఎలా అవసరం ఉండదో, పారమార్థిక ధనార్జన క్రమంలో మనం జీవించినంత కాలం మనం చేసే సన్మార్గ పయనం, పుణ్యక్షేత్ర సంద ర్శనం, దైవనామస్మరణ, యజ్ఞ యాగాదులు, దానధ ర్మాది క్రతువుల వంటి సద్కర్మలవల్ల మనం ఆర్జించే శుభఫలితా ల ను పారమార్థిక ధనా న్ని అనుసరించి సద్ది మూట ల వంటి మరణానంతర దానాదుల అవస రం ఏర్పడదు. జీవి సద్గతులను పొందగల గుతుంది. ఇటువంటి పారమార్థిక ధనం కోసమే ఎప్పటికీ మనం పరితపించాల్సింది. ఇదే మనం సంపాదించవలసిన వాస్తవిక ధనం.
కామం: కామం అంటే కేవలం స్త్రీ పురుష సంగమానికి దారితీసే లైంగిక కోరిక అనే అర్థం మాత్రమే కాదని ఇక్కడ మనం ప్రధానంగా గుర్తించాలి. పరమేష్టి మనకు విధించిన కర్తవ్యాన్ని నెరవేర్చడం ద్వారా భగవంతుని సంతృప్తి పరచాలనే కోరికను సదా కలిగియుండాలని దీని అసలైన భావం.మోక్షం: మోక్షమనేది మనను జనన మరణ చక్ర వ్యూహం నుండి విముక్తుడిని చేసే సాధ నమని గుర్తించాలి. మోక్షాన్ని సాధించడం ద్వారా మన ప్రారబ్ద కర్మను అనుసరించి మర ల మరల సంప్రాప్తమయ్యే రక్త మాంస నిర్మి తమైన ఈ దేహం మరోమారు జన్మకు నోచు కోరాదని, పాపపంకిలమైన ఈ దేహాన్ని మరో సారి మన జీవుడు ఆశ్రయించరాదని కోరుకో ని వారెవరూ ఉండరు. అయితే మోక్షాన్ని సా ధించడం ఎలా అన్నది ప్రతి వారికీ కలిగే స మాధానమే లేని సందేహం. కానీ మోక్షాన్ని ఎలా సాధించాలనే విషయం గ్రహించినట్లయి తే అది అందరికీ అందుబాటులో ఉండే అ త్యంత మధురమైన ఫలం. ఆ విషయాన్ని గ్రహించని వారికి ఎప్పటికీ అది అందని ద్రాక్షపండే అన్నది నిర్వివాదాంశం.
ఎప్పుడైతే మనం జనన మరణాలు అనేవి క లుగుతాయని, మనం చేసే పాప పుణ్యాలు వా టిని నియంత్రిస్తుంటాయని విశ్వసిస్తామో, అ ప్పుడు ఈ దేహం అశాశ్వతమైనదని, ఈ దేహా న్ని అంటి పెట్టుకొని ఉండే ప్రాపంచిక విష యాలు అశాశ్వతమైనవన్న సత్యాన్ని గ్రహించ గలుగుతాం. భగవంతుడు మనకు విధించిన ఆర్జన అనే ప్రముఖమైన కర్తవ్యాల్లో రెండవదై న ధనమన్నది కూడా అశాశ్వతమైనదే అని గ్ర హించ గలుగుతాం. అశాశ్వతమైన ధనం మన కేల అని అందర్నీ దాని పట్ల విముఖులను చేయ డం అనేది ఇక్కడ చర్చించడంలోని పరమార్థం కాదు. వాస్తవిక ధనమన్నది ఏమిటనేది అందరూ తెలుసుకోవాలనేదే మా అభిమతం. ప్రాపంచిక, పారమార్థిక ధనాలనేవి రెండు రకాలు.
మానవుడు పారమార్ధిక ధనాన్ని విస్మరించి ప్రాపంచిక ధనం గురించి ప్రతియొక మాన వుడు అహర్నిశలూ శ్రమిస్తుంటాడు. సాటి వా డితో సరిపోల్చుకుంటే తానెంత అధికుడనే అంశాన్ని ప్రధానంగా భావిస్తుంటాడు. ప్రాపం చిక ధనం ఎన్ని వందల వేల కోట్లు ఉన్నప్పటి కీ అవి మనదేశంలో మాత్రమే చెల్లుబాటు అ వుతుంది. కారణం ఏమైనప్పటికీ అదే మనం అమెరికానో లేదా దుబాయికో లేక సింగపూ రుకో వెళతామని అనుకోండి మన దేశంలో చెల్లుబాటయ్యే రూపాయి ఆయా దేశాల్లో చెల్లుబాటు అవుతాయా అని అడిగితే మన దేశంలో చెల్లుబాటయ్యే రూపాయి పరాయి దేశాల్లో చెల్లవని ప్రతి ఒక్కరూ అంగీకరించే వి షయం. అలాంటప్పుడు మనం ఆయా దేశా ల్లో చెల్లుబాటయ్యే డాలర్లనో లేక దీనార్లనో లే క డాలర్లు, యెన్లనో ఎక్స్చేంజి ద్వారా పొం ది నిశ్చింతగా ఆయా దేశాలను సందర్శిస్తాం.
మనకు ఎన్ని వందల కోట్లు ఉన్నప్పటికీ పరా యిదేశంలో అవి ఎలా చెల్లవో అదే విధంగా ఈ ధరిత్రిపై చెల్లుబాటయ్యే ప్రాపంచిక ధనం మనం ఎంతగా సం పాదించినప్పటికీ అది పరలోకంలో చెల్లదని ప్రతి ఒక్కరూ గమనించాల్సిన విష యం. మన దేశాన చెల్లుబాటయ్యే ధనం (రూ పాయి) పరాయి దేశాన చెల్లుబాటు కాదని గ్ర హించినప్పుడు పరాయి దేశపు ధనం కోసం ఎ లా ఎక్స్చేంజ్లను ఆశ్రయిస్తామో, అదే విధం గా ఇహలోకాన చెల్లుబాటయ్యే ధనం పరలో కాన చెల్లుబాటు కాదని గ్రహించినపుడు పర లోకాన చెల్లుబాటయ్యే పారమార్ధిక ధనం కో సం మనలోని జీవుడు వెంపర్లాడుతాడు. కానీ ఎప్పటికప్పుడు మనను ఆవహించియుం డే మాయ వల్ల జీవించి ఉన్నంత కాలం పార మార్ధిక ధనం కన్నా, అశాశ్వతమైన ప్రాపంచి క ధనం కోసమే అహర్నిశలూ పరితపిస్తాం.
ఈ క్రమంలోనే జీవుడు అశాశ్వతమైన దేహం ఉన్నంత కాలం ఇహలోక ధనార్జన కోసమే అహ ర్నిశలు పరితపించి పరమార్థిక ధనహీను డైనాడని గ్రహించిన అతని వారసులు అతడి మరణానం తరం దశదానాలు చేసి అతడికి ఉత్తమగతులు కల్పించాలని యథాశక్తి కృషి చే స్తారు. కానీ ఆ విధంగా వారసులు తన పితృ దేవులకు ఉత్తమ గతులు ప్రాప్తించాలని చేసే ప్రతీ చర్యా ఎటువం టివంటే మనం ఏదైనా ఊరికి వెళ్ళే క్రమంలో ఇంటి దగ్గర కట్టుకున్న సద్దిమూట వంటివి. సద్దిమూ ట ఎప్పటికీ నిరం తరంగా మన వెంట వస్తుందారాదు.
ఎక్కడికక్కడ మనం ఆహారాన్ని సమకూర్చుకోగలి గిన పుడు మనకు సద్దిమూట ఎలా అవసరం ఉండదో, పారమార్థిక ధనార్జన క్రమంలో మనం జీవించినంత కాలం మనం చేసే సన్మార్గ పయనం, పుణ్యక్షేత్ర సంద ర్శనం, దైవనామస్మరణ, యజ్ఞ యాగాదులు, దానధ ర్మాది క్రతువుల వంటి సద్కర్మలవల్ల మనం ఆర్జించే శుభఫలితా ల ను పారమార్థిక ధనా న్ని అనుసరించి సద్ది మూట ల వంటి మరణానంతర దానాదుల అవస రం ఏర్పడదు. జీవి సద్గతులను పొందగల గుతుంది. ఇటువంటి పారమార్థిక ధనం కోసమే ఎప్పటికీ మనం పరితపించాల్సింది. ఇదే మనం సంపాదించవలసిన వాస్తవిక ధనం.
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి